Hz. EYYÜB'UN SABRI

tarafından **EN_NİSA** Çarş. Nis. 11, 2012 9:42 pm

Hz. EYYÜB'UN SABRI

Allahü
Teâlâ'nın has kulu Eyyûb aleyhisselâm, îshak aleyhisselâmın oğlu lys'in
oğullarından olup Yûsuf aleyhisselâm ile çağdaş bulunuyordu. Geniş
serveti, arazisi, sürüleri ve çok evlâdı vardı. Allahü Teâlâ'nın bu
nimetlerine karşı şükrünü tam ifa eder, gece ve gündüzünü ibadetle
geçirirdi.

Fakat
onun bu ibâdet ve tâatlerini hazmedemeyen Şeytan, kendisine mal ve
evlâd acısı, azabda elem, meşakkat ve bedende zahmet ile dokunmuştu.
Bütün bunlara karşı senelerce gösterdiği büyük sabrın nihayetinde
Rabbına şöyle nida etti:

—
Ey Rabbim, benim halim şu. Zahmet ve acı ile bana Şeytan dokundu,
vesveseye yol buldu. Sen merhamet edenlerin en merhametlisisin.

Allahü Teâlâ da cevaben şöyle buyurdu:

—
Depren ayağınla, işte —yani deprenince bir kaynak zuhur etti— sana bir
yıkanacak su, serin ve içecek. Yıkan ve iç, için dışın iyileşsin,
yorgunluğun dinlensin, yüreğin soğusun.

Ne
kadar dikkate şayan bir noktadır ki, Allahü Teâlâ, Eyyûb aleyhissclâmın
duasına cevap olan kurtuluş mucizesini verirken bile evvelâ ona böyle
bir hareket emretmiştir. Burada bir emir Hz. Eyyûb'a söylendiği gibi
Kur'ân-ı Kerîm'de hikâye olunarak Resûl-i Ekrem Aleyhisselâm'a hitaben
bir itirazı cümle imiş gibi bir imâ da yapılmıştır. Ayak vurmak, ayakla
deprenmek, mengilemek, olduğu yerde tepinmeye, çabalamaya veya sefer
veya hicret veya gaza etmeye, yani cihadın mümkün olabilen her kısmına
uygun olabileceğine göre bu imâ, kıssanın hisse noktalarından birini
teşkil eder. Eyyûb aleyhisselâmın deprendiği bu arzın Gabiye olduğu
naklolunmuştur.

Allahü Teâlâ, Eyyûb aleyhisselâma bu hareket emrinden sonra şöyle buyurdu:

— Elinle bir demet tut da vur onunla ve yemininde durmamazlık etme!

Hz.
Eyyûb hastalığı sırasında bir hâdise dolayısiyle zevcesine yüz deynek
vurmaya yemin etmişti. Bu suretle bir demet yaparak vurmakla yeminin
yerine geleceği kendisine ruhsat olarak gösterilmiş ve had ile
yeminlerde bu; «Eyyûb ruhsatı» nâmiyle baki kalmıştır.

Allahü
Teâlâ, Eyyûb aleyhisselâmı çok sabırlı bularak onun güzel kulluğunu
methetmiş, ona bütün ehlini yani evlâd, servet ve sıhhatini,
beraberlerinde daha bir mislini rahmet olarak hem de temiz akıllılar
için bir ibret dersi; ibâdet edenler için bir hatıra olarak
bahsetmiştir.

(Enbiya ve Sâd Sûreleri)