LEZZET KAYNAĞI OTLAR

Mutfakların baş tacı olan otları, ne güzel ki, artık daha yakından tanıyoruz. Salatalarımız artık daha zengin, çaylarımız daha renkli, yemeklerimiz bu otlardan yayılan rayihalarla daha lezzetli. Ama fazla bilginin kimseye zararı yok, bu nedenle sofralarımızın lezzet kaynağı otlara “zoom” yapıyoruz.


ADAÇAYI: Kullanılan kısımları yaprakları, sapları ve çiçekleri. Güney Anadolu’da yetişir. Çorba, söğüş, kaz ve domuz eti, ızgara et, ton balığı, av eti, kabak haşlaması, salata, sos, dolmalık harç, sebzeler ve benzeri yemeklerde kullanılır. Adaçayı aynı zamanda sağlık ve estetik açısından da son derece yararlıdır.

DEREOTU: Yaprağı, sapı ve tohumu (çekilmiş veya çekilmemiş) kullanılır. Borş çorbasına, kuzu etine, lahana turşusu veya salatasına, pirinçli dolmalara, beyaz peynire, kabağa, pilava katılır; toz haline getirilen tohumu ise keklere, bisküvilere, bazı kremalara… Taze yaprakları salatalara, yemeklere, çerezlere çeşni, tat ve koku verir.

DEFNE: Kullanılan kısımları yaprakları. Ege, Akdeniz ve Karadeniz sahil bölgelerinde yetişir. Etli veya sebzeli her tür çorbaya, sosa, av etine, balığa, deniz mahsullerine, bazı tür sebzeye (pişerken), patatesli veya domatesli yemeklere lezzet verir. Defne yaprakları aynı zamanda banyoda esans olarak da kullanılır.

FESLEĞEN: Kurutulmuş yaprağı ve çiçeği kullanılır. Hindistan, Afrika, Asya, Avrupa, ülkemizde de Güney Anadolu’da yetişir. Çorba, domatesli sos, domuz, kuzu, dana, balık etleri, lahanalı yemekler, yeşil salata, türlü ve çerezlerde tercih edilir. İştahsızlığa, uykusuzluğa iyi gelir.

MAYDANOZ: Yaprakları, sapı, tohumu ve kökü kullanılır. Batı Avrupa, Akdeniz bölgesi, Makedonya, Lübnan ve ülkemizde de çeşitli bölgelerde yetişir. Tatlılar hariç, salata, çorba dahil her tür yemeğe, zevke göre ve istenilen miktarda konabilir. Karaciğeri ve dalağı olumlu yönde etkilediği de söylenir.

ARAPSAÇI: Kesif bir anason kokusu olan bu ot, dereotunun dallı budaklısını hatırlatıyor. Toprağa yakın yerleri beyaz ve gevrek oluyor. Kavurmalara koku versin diye konulmasının yanı sıra en popüler pişirilme şekli Girit usulü etli yemeğin yapılması.

YABANİ PIRASA: Pırasanın biraz daha kütü ve oldukça lezzetli bir ot. Karışık ot kavurmasının vazgeçilmez elemanı. Bu otu da sadece kavurmalarda kullanmanızı tavsiye ediyoruz. Tek başına kavrulup yumurta ile yenildiğinde de enfes oluyor.

İĞNELİK: Tek kökten çıkan, toprağa yakın büyüyen ve kavurmaya gelen bir ot. Onun da otlar dünyasında kendine has bir lezzeti bulunur. İğnelik, genellikle karışık ot kavurmalarının içine konur.

ŞEVKETİ BOSTAN: Şevketi bostanın görünümü orada burada biten dikenlere benziyor. Esas lezzetli tarafı yeryüzündeki dikenlerinden çok, yer altında kalan kökleri. Bu otun da hem yemeği hem de haşlaması yapılabiliyor.Ancak çok iyi haşlanması gerekiyor. Daha sonra sarımsaklı yoğurt ile yeniyor. Bir dikenin bu kadar lezzetli olması insanın aklından bile geçmez herhalde…

EBEGÜMECİ: Türkiye’nin hemen her yerinde ebegümeci bitiyor, toplanıyor ve kavrulup yumurta ile yeniyor. Ama Ege’de karışık ot kavurmalarının vazgeçilmez elemanı.

TURP OTU: İsmine bakıldığında turp ile alakalı olduğu düşünülebilir ama alakası yok. Tek bir kökten yere yakın olarak yayılan turp otu, işini bilen restoranların haşlama salata mönüsündeki vazgeçilmez spesiyalitelerinden biri.

RADİKA: Bu otun doğada bulunanının yaprakları biraz daha küçük olup hafif acımtırak bir tadı vardır. Haşlanıp zeytinyağı ve limon ile yenir. Aşılı radika olarak satılan bir türü daha vardır ki, bunda o acımtırak tat yoktur. Göbeği çok daha dolgundur ve sarımtırak bir renktedir.