ONLARIN GÜNAHI

tarafından **EN_NİSA** Salı Nis. 10, 2012 8:58 pm

Sırrı-i Sekati Hazretlerine:
- Ya şeyh, sizin hiç hatanız olmadı mı? diye sordular.
- Kardeşlerim, dedi, bir hata işledim ki ateşi otuz yıldır yüreğimi yakmaktadır. Hatırladığımda kalbim duracak gibi oluyor.

Müslümanlar çok merak ettiler.
- O hata ne idi?
- Otuz yıl önce Bağdat'ta büyük bir yangın çıktı. Benim dükkanımın da bulunduğu büyük bir çarşı yandı. O sırada ben orada değildim. Bana bütün komşuların dükkanının yandığını, benimkine bir şey olmadığını haber verdiler. Sevindim, "Elhamdülillah" diyerek Rabb'ime hamdettim. Fakat hemen aklıma diğer Müslümanları bırakıp sadece kendimi düşündüğüm geldi ve çok utandım. Derhal tövbe istiğfar ettim. Kefaret olarak dükkanımdaki bütün malları fakirlere dağıttım. Lakin otuz yıldır, o bir anlık bencilliğim kalbimden hiç çıkmadı, ateşi beni hep yaktı, dedi.

* * *

Başkasına üzülmemek bencillik olur. Kendisine musibet uğramadı diye hamdetmek hata değildir. Fakat ite büyüklerin günahı, hatası budur, onlar başkalarının sevap kabul ettiği çok hali kendileri çin hata kabul ederler. Ve onların semalarına vakıf olmadan, dünyayı bulunduğu çukurdan ibaret zanneden insanlar, nefislerinin homurtusu ile, "Onlar da insan değil mi, onlar da hata yapmaz mı?" diye aklınca hikmetler döktürerek şeytanla birlikte günah avcılığına çıkar.

Kendinden pay biçip, alemi kendisi gibi sanır.

KAYNAK: AKAR, Mehmet; Mesel Denizi, Nil Yayınları, İstanbul 2001, s. 89-90