KÜRTAJ

Kürtaj, ana rahmindeki "cenin"* in
herhangi bir dış etkiyle düşmesi. Bu, kasıtlı olarak ilaç kullanma vb. ile
olabileceği gibi, korku, yüksek bir yerden düşme, döğülme, hastalık... ile de
olur.

Tıpta kullanılan "kürtaj" terimi ana rahminin içini kazıyarak oniki
haftaya kadar olan gebeliklerin sona erdirilmesi anlamına
gelmektedir.

Kürtaj, istenmeyen gebeliği sona erdirmek için kullanılan
bir metoddur; İslâm dışı yaşama biçimini benimsemiş toplumların bir ürünüdür.
Onlara göre kürtajın iki temel sebebi vardır:

1- Gayr-i meşrû gebelikler,
2- Çocuğun beslenmesi, eğitimi gibi ebeveyni sıkıntıya düşüreceği sanılan
hususlar.

1- İslâm'ı yaşama biçimi olarak benimsemiş bir toplumda zina ve
zinaya götüren bütün ilişkiler haramdır. Gençlerin zamanı gelince
evlendirilmesi, onlara maddî imkân sağlanması toplumun görevi olduğu için, zina
ve fuhuş olmaz. Gayrîmeşru ilişki sonucu meydana gelen gebelikte çocuğun
organları teşekkül ettikten sonra aldırılması haram olur. Çünkü çocuk
günahsızdır. İslâm'a göre bu durumda çocuk aldırmak çözüm değildir. Çözüm, zina
edenlerin cezasını çekerek tövbe etmeleridir.

2- Geleceğe ait düşünceler,
vehim ve asılsız endişeden başka bir şey değildir. Hiç kimse gelecekte ne
olacağını bilemez. "Şu kadar yıl sonra ülke kaynaklarının nüfusu beslemeye
yetmeyeceği" şeklindeki faraziyelerin ilmî bir değeri yoktur. Bu tarz bir
düşünüş İslâm inancına da aykırıdır. Çünkü Allah çalışan herkesin rızkını
çalışmasına göre verir. Kendisine inanan, tevekkül eden, müttakî kulları için de
ayrıca kolaylıklar ve geniş rızıklar ihsan eder: "İnsana çalışmasından başka bir
şey yoktur. Ve çalışması da yakında görülecektir. Sonra ona tastamam karşılığı
verilecektir. " (en-Necm, 53/39-41)

"Kim Allah'tan korkarsın, (Allah) ona
bir çıkış (yolu) yaratır ve onu ummadığı yerden rızıklandırır. Kim Allah'a
güvenirse O ona yeter. Allah emrini yerine getirendir. Allah her şey için bir
ölçü (bir sınır) koymuştur." (Talâk, 65/2-3)

Bir ülkenin hammadde
kaynaklarının gelecekte o ülke nüfusuna yetmeyeceği hesabı,
materyalist-sömürgeci devletlerin kendi menfaatlerine göre yaptıkları bir
hesaptır. Adil gelir dağılımının yapıldığı, insanların emeklerinin karşılığını
aldığı ve birbirlerini sömürmediği bir toplumda "ülke kaynaklarının nüfusu
beslemeye yetmeyeceği" endişesine yer yoktur.

"Aile plânlaması", adıyla
emperyalist ülkeler tarafından azgelişmiş ülkelere empoze ve tatbik edilen
"nüfus artışının önlenmesi" programı, kürtaja yol açan nedenlerden biridir:
Basın-yayın yoluyla yapılan "aile plânlaması" hakkındaki telkinler (propaganda),
İslâmî şuurdan yoksun olan genç hanımlar üzerinde etkili olabilmektedir. Bu
telkinin etkisinde kalan bir kadın, istemediği halde hamile kaldığı çocuğunu ya
kürtaj yoluyla aldırmakta veya ilaç kullanarak düşürmektedir.

Nüfus
artışını önlemek için gerekli ilaç ve malzemenin başta ABD olmak üzere hristiyan
Batı ülkeleri tarafından Türkiye'ye parasız (yardım!) olarak verildiği, artık
herkes tarafından bilinmektedir. Aile plânlaması ile ilgili TV dizileri ve
propaganda malzemesi de yabancı kaynaklar tarafından finanse edilmektedir.
Pathfinder Fund adlı kuruluşun "Türkiye Aile Sağlığı ve Plânlama Vakfı"na
sağladığı destekle Türkiye'nin çeşitli bölgelerine nüfus plânlaması maksadıyla
klinikler, sağlık ocakları ve sağlık evleri açtığı, basında çıkan haberler
arasındadır.

İlaç kullanarak, rahimde hilkati tamamlanmış (yaklaşık dört
aylık) bir çocuğu düşürmenin veya kürtaj yoluyla böyle bir çocuğu aldırmanın
dinimizde hiçbir meşrû mazereti yoktur, haramdır. Bu bir cinayet sayılır. Ananın
veya süt emen diğer çocuğun ölümüne sebep olan bir özür varsa, organları
teşekkül etmeden çocuğu aldırmak caizdir: "Emzikli bir kadında, gebelik belirip
sütü kesilir ve emen çocuğun da hayatı tehlikeye düşer; o çocuğun da babası
olmazsa, o kadın gebelik yüzyirmi gün olmadan önce, ilaç kullanarak karnındakini
düşürebilir. Ancak dört ay geçtikten sonra bunu yapamaz" (Fetevâ-i Hindiyye
Tercümesi, XII, 126)

İslâm'da geçim korkusundan dolayı çocukların
öldürülmesi kesin olarak yasaklanmış, rızık vermenin Allah'a ait olduğu
bildirilmiştir: "Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Onları da sizi de
biz besliyoruz. Onları öldürmek büyük günahtır." (el-İsrâ, 17/31)

"De ki:
Gelin, Rabbinizin size (neleri) haram kıldığını okuyayım: O'na hiçbir şeyi ortak
koşmayın, ana babaya iyilik edin, fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin;
sizi de onları da biz besliyoruz. Kötülüklerin açığına da kapalısına da
yaklaşmayın ve haksız yere Allah'ın yasakladığı cana kıymayın! Düşünesiniz diye
Allah size bunları tavsiye etti." (el-En'âm, 6/151).

Cahiliye döneminde
Araplar kız çocuklarını öldürüyorlardı. Kur'ân-ı Kerim buna işaret ederek,
suçsuz olarak öldürülen bu çocukların hesabının sorulacağını bu cinayetin
cezasız kalmayacağını. bildirmiştir: "Ve sorulduğu zaman o diri diri toprağa
gömülen kıza: Hangi günahı yüzünden öldürüldü? diye " (el-Tekvir, 81/8-9)
mümtehine sûresi 12. âyette Cenâb-ı Hak, peygamberimize: "Mü'min kadınlardan
çocuklarını öldürmemeleri hususunda... " ve âyette geçen diğer konularda söz
(biat) almasını emretmiştir.

Doğan her çocuk rızkını da beraber
getirmektedir. Çünkü yeryüzündeki her canlının rızkını Allah Teâlâ vermektedir:
"Yeryüzünde hiçbir canlı yoktur ki rızkı Allah'a ait olmasın. (Allah) onun
durduğu ve emanet bırakıldığı yeri bilir. Bunların hepsi apaçık bir kitap
(Levh-i Mahfuz)dadır. " (Hûd, 11/6)

Abdullah b. Mes'ûd (r.a.) şöyle
anlatıyor: "Allah Rasûlü'ne sordum: Hangi günah daha büyüktür?" Şöyle cevap
verdi: "Seni yarattığı halde Allah'a denk, ortak ve benzer koşman." Sonra
hangisi? (dedim). "Seninle beraber oturup (hazırlanan yemekleri) yer korkusuyla
çocuğunu öldürmen. " dedi. Sonra hangisi? (dedim) "Komşunun karısıyla zina
etmen" buyurdu. (Buhârî-Müslîm, Celâl Yıldırım, Kaynaklarıyla İslâm Fıkhı,
IV/83)

Dînimiz insana değer verdiği için ana rahmindeki cenine ait
hükümler koymuştur. Onun özürsüz olarak, can verildikten sonra düşürülmesini
cinayet saymıştır. Bunun için bir kadının çocuğunu düşürmesine sebep olan kimse
diyetle cezalandırılmıştır. Hz. Ömer (r.a.) zamanında, bir kadın ifadesi alınmak
üzere hilâfet makamına çağrılıyor. Hamile olan kadın, korkusundan yolda çocuğunu
düşürüyor. Hz. Ömer buna çok üzülüyor ve ne yapılması gerektiğini Şûra üyelerine
soruyor. Çoğunluk, bunda bir kasıt olmadığını ve bir şey gerekmeyeceğini
söylüyor. Hz. Ömer, Hz. Ali (r.a.) ye: "Sizin görüşünüz nedir?" diye soruyor. O
da: "Bu arkadaşlarımız kendi görüşlerini söyledilerse herhalde görüşlerinde hata
ettiler. Yok seni korumak için böyle söyledilerse, iyi nasihatçi olmamış
sayılırlar. Ana rahminden kopup düşen ve ölen çocuğun diyeti gerekir. Çünkü onun
ölümüne sen sebep oldun." Hz. Ömer bu içtihadı tasvip ederek gereken diyeti
ödemiştir.

"Düşük cenin, ister annesi öldükten sonra düşsün; ister o
hayatta iken düşsün, ister diri düşsün, ister ölü düşsün, uzman hekimler onun
işlenen fiil sebebiyle düştüğünü tespit ederlerse, o takdirde cinayet sayılır ve
ceza uygulanır."

Cenînin ana rahminden ölü olarak düşmesine sebep olan
kimseye beş deve veya bu kıymette para diyet olarak ödettirilir. Alınan diyet
cenînin vârislerine -miras hukukuna göre- taksim edilir. Ceninin düşmesine sebep
olan kimse -isterse anası olsun- diyete vâris olamaz.

Kadın, çocuğunu
düşürdükten sonra ölürse, çocuk için ayrı bir diyet, kadın için hata ile
öldürülmüşse ayrı bir diyet gerekir. Kasden öldürülmüş ise kısas
gerekir.

Cenin diri olarak düşer ve yaşarsa caniye tazir cezası
gerekir.

Müslümanların temelde kürtaj gibi bir problemi yoktur: Onlar
"çocuklarını geçindirememek" endişesi taşımazlar. Çünkü rızkı veren Allah'tır.
Çocuğun eğitimine gelince: Müslümanlar bu konuda bütün güçlerini harcar,
imkânlarını kullanırsa gerekli İslâmî eğitim müesseselerini kurabilirler; hem
sayı hem kalite yönünden kuvvetlenerek Hak-bâtıl mücadelesinde müslümanların
zaferini sağlayabilirler. Böylece müslümanların güçlenmesini istemedikleri için
"aile plânlaması yardımı (!)"nda bulunan hristiyan âlemi de emellerine
ulaşamamış olur.Alıntı